- ҷаҳон
- I[جهان]феъли ҳоли замони ҳозираи ҷастан, ҷаҳиданII[جهان]1. дунё, гетӣ, олам, рӯи Замин, кураи Замин2. киноя аз ҳамаи халқ, тамоми мардум3. ҷамъият, сохти ҷамъиятӣ; ҷаҳони сармоядорӣ; ҷаҳони ботинӣ олами ботинӣ, замири дил; ҷаҳони бекасӣ танҳоӣ, надоштани ҳамдам; ҷаҳони гузарон дунёи гузаранда; аҳли ҷаҳон мардум, мардуми рӯи Замин; ду ҷаҳон д. ду дунё, ин дунё ва охират; ҷаҳон ба касе танг шудан киноя аз сахт дилтанг шудан, ба худ ҷо ёфта натавонистан; як ҷаҳон хеле бисёр, ниҳоят фузун; ҷаҳон-ҷаҳон як дунё, хеле бисёр; аз ҷаҳон чашм пӯшидан вафот кардан, мурдан; ба ҷаҳон омадан таваллуд ёфтан; машҳури ҷаҳон будан шӯҳрати калон доштан; овораи ду ҷаҳон гардидан овора шудан, саргардон шудан, ба худ ҷо ёфта натавонистан, аз ҷое ронда ва аз ҷои дигар монда будани касе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.